1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن
2استادیار، گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن
3دانشیار، گروه قارچ شناسی پزشکی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن
چکیده
سابقه و هدف: امروزه مصرف گسترده فلوکونازول باعث مقاومت در سویه های کاندیدا آلبیکنس شده است. تغییرات ساختاری Erg11p در نتیجه جهش در ژن ERG11 یکی از مکانیسم های مقاومت آزولی است. این مطالعه با هدف بررسی جهش های ژن ERG11 در جدایه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول در غرب استان مازندران انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی، نمونه های بالینی از مخاط واژینال 120 زن در بیمارستان های غرب مازندران به دست آمد. جدایه های کاندیدا آلبیکنس با استفاده از روش های استاندارد مانند لوله زایا و کشت در محیط کروم آگار تعیین هویت شدند. مقاومت و حساسیت جدایه ها نسبت به فلوکونازول به کمک روش های کربی بوئر و براث ماکرودایلوشن ارزیابی گردید. سپس جهش های ژن ERG11 در جدایه های بالینی به روش PCR و توالی یابی در مقایسه با جدایه PTCC 5027 (ATCC10231) تعیین شد.
یافته ها: از 45 جدایه کاندیدا آلبیکنس،40 جدایه مقاوم و 5 جدایه حساس به فلوکونازول بودند. MIC فلوکونازول µg/ml ≤ 64 تعیین شد. آنالیز PCR- توالی یابی آشکار کرد که 18 جدایه مقاوم به فلوکونازول شش جهش بدمعنی (Y257H، E266D، V404I، D421N، V488I و D504V) را در ژن ERG11 داشتند.
نتیجه گیری: جهش های شناسایی شده در این مطالعه ممکن است با کاهش تمایل فلوکونازول به ERG11p در ایجاد مقاومت به فلوکونازول در جدایه های کاندیدا آلبیکنس در غرب استان مازندران نقش داشته باشند.
ابتدای صفحه